สารเคมีเฉพาะที่ใช้กันทั่วไปในแพ็คร้อนทันทีเพื่อเริ่มปฏิกิริยาความร้อน
แพ็คร้อนทันที โดยทั่วไปใช้การผสมผสานของสารเคมีที่ได้รับปฏิกิริยาคายความร้อนเมื่อผสม สารเคมีที่พบบ่อยที่สุดที่เกี่ยวข้องในปฏิกิริยานี้คือ:
แพ็คร้อนทันที โดยทั่วไปใช้การผสมผสานของสารเคมีที่ได้รับปฏิกิริยาคายความร้อนเมื่อผสม สารเคมีที่พบบ่อยที่สุดที่เกี่ยวข้องในปฏิกิริยานี้คือ:
ผงเหล็ก (เหล็ก): เหล็กเป็นองค์ประกอบสำคัญในชุดร้อนทันที มันทำปฏิกิริยากับสารเคมีอื่นเพื่อผ่านกระบวนการออกซิเดชันทำให้เกิดความร้อนเป็นผลพลอยได้
เกลือ (โซเดียมอะซิเตท): โซเดียมอะซิเตทมักใช้เป็นส่วนประกอบเกลือในแพ็คร้อนทันที มันทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาในการเริ่มต้นกระบวนการตกผลึกและให้สภาพแวดล้อมสำหรับปฏิกิริยาที่จะเกิดขึ้น
ถ่านเปิดใช้งานหรือ vermiculite: สารเหล่านี้ทำหน้าที่เป็นฉนวนและช่วยกระจายความร้อนอย่างสม่ำเสมอภายในแพ็ค พวกเขายังช่วยในการควบคุมความเร็วและระยะเวลาของปฏิกิริยา
น้ำ: จำเป็นต้องใช้น้ำเพื่อเริ่มปฏิกิริยาทางเคมี เมื่อสารเคมีละลายในน้ำมันจะกระตุ้นปฏิกิริยาคายความร้อนและอำนวยความสะดวกในการถ่ายโอนความร้อน
ปฏิกิริยานี้จะปล่อยความร้อนจำนวนมากอย่างรวดเร็วนำไปสู่ความร้อนอย่างรวดเร็วของแพ็คร้อนทันที ปฏิกิริยาสามารถย้อนกลับได้ช่วยให้แพ็คถูกรีเซ็ตสำหรับการใช้งานในอนาคตโดยการต้มเพื่อละลายเหล็กตกผลึกกลับเข้าไปในสถานะของเหลว
ปฏิกิริยาคายความร้อนชนิดใดที่เกิดขึ้นในแพ็คร้อนทันทีและปัจจัยใดที่มีผลต่อความเร็วและความเข้มของปฏิกิริยา
ปฏิกิริยาคายความร้อนที่เกิดขึ้นในไฟล์ แพ็คร้อนทันที โดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการเกิดออกซิเดชันของผงเหล็ก (FE) ต่อหน้าออกซิเจน (O2) จากอากาศ ปฏิกิริยานี้สร้างความร้อนเป็นผลพลอยได้ซึ่งนำไปสู่ความร้อนอย่างรวดเร็วของแพ็ค
ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความเร็วและความเข้มของปฏิกิริยาในชุดร้อนทันที ได้แก่ :
ขนาดอนุภาคของผงเหล็ก: พื้นที่ผิวของอนุภาคผงเหล็กมีผลต่ออัตราการเกิดปฏิกิริยา เหล็กผงอย่างประณีตมีพื้นที่ผิวขนาดใหญ่ขึ้นสำหรับปฏิกิริยานำไปสู่อัตราการเกิดปฏิกิริยาที่เร็วขึ้นและความร้อนที่สูงขึ้น
ความเข้มข้นของสารตั้งต้น: ความเข้มข้นของผงเหล็กและสารตั้งต้นอื่น ๆ เช่นเกลือหรือน้ำสามารถส่งผลกระทบต่อความเร็วและความเข้มของปฏิกิริยา ความเข้มข้นของสารตั้งต้นที่สูงขึ้นมักจะส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาที่แข็งแรงและการสร้างความร้อนมากขึ้น
อุณหภูมิ: อุณหภูมิเริ่มต้นของสารตั้งต้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งน้ำที่ใช้ในการเปิดใช้งานแพ็คสามารถมีอิทธิพลต่ออัตราการเกิดปฏิกิริยา น้ำอุ่นขึ้นจะช่วยให้การสลายตัวของสารตั้งต้นเร็วขึ้นและส่งเสริมปฏิกิริยาที่รวดเร็วยิ่งขึ้น
การปรากฏตัวของตัวเร่งปฏิกิริยา: สารบางชนิดเช่นเกลือ (โซเดียมอะซิเตท) ทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาและเพิ่มอัตราการเกิดปฏิกิริยาคายความร้อน ตัวเร่งปฏิกิริยาให้ทางเลือกทางเลือกด้วยพลังงานการเปิดใช้งานที่ต่ำกว่าช่วยให้ปฏิกิริยาดำเนินการอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น
การเปิดรับพื้นที่ผิว: การเพิ่มการสัมผัสของผงเหล็กให้เป็นออกซิเจนจากอากาศสูงสุดสามารถเร่งปฏิกิริยา การสร้างความมั่นใจว่าการผสมส่วนผสมที่เหมาะสมและลดอุปสรรคใด ๆ ในการไหลของอากาศภายในแพ็คสามารถช่วยเพิ่มอัตราการเกิดปฏิกิริยาให้เหมาะสม
ฉนวนกันความร้อน: คุณสมบัติฉนวนของวัสดุแพ็คสามารถส่งผลกระทบต่ออัตราที่ความร้อนกระจายออกไปจากปฏิกิริยา วัสดุฉนวนช่วยรักษาความร้อนที่เกิดจากปฏิกิริยาภายในแพ็คเพิ่มความเข้มโดยรวมและระยะเวลาของเอาต์พุตความร้อน
กวนหรือกวน: กวนเนื้อหาของแพ็คไม่ว่าจะเป็นในระหว่างการเปิดใช้งานหรือในขณะที่ใช้งานสามารถเพิ่มการผสมของสารตั้งต้นและส่งเสริมปฏิกิริยาที่รวดเร็วยิ่งขึ้น ซึ่งอาจส่งผลให้ความร้อนเร็วขึ้นและเอาต์พุตอุณหภูมิที่สอดคล้องกันมากขึ้น
